Pirinç hikayesi

O  SADECE BİR PİLAV DEĞİL

Pirinç çok şeydir biliyor musunuz. Her zaman yanında olan arkadaş gibidir, özel günlerinizde sizi yanlız bırakmayan tamamlayan korse gibidir.

Pilavı sevmeyen yoktur yapmak da baya kolay görünüyor ama bilen bilir aşamalı zor bir yemektir. 
Emek ister iyi kavuracaksın, ilgi ister suyunu sıcak iken ayrı, soğuk iken ayrı miktarda kullanıcaksn. Saygı ister tuzunu az atarsan tatsız, çok atarsan tuzlu olur ve sonrasında kurtarmak imkansızdır.

Yani düşündüğümüz kadar kolay değil bir pilav yapmak. İçine limon sıkan var, demlenmeye bırakan var, garnitürlüsü, nohutlusu, ketçaplı seveni, tavuklu yiyeni yani bu bildiğimiz pilav aslında tutturması zor ve baya olmazsa olmazımızdır.

Ben pilavı sallamasyon yapanlardanım. Kavururken geçen zamana acırım ve illaki o ocakta kavrulurken yanında birşey yapıyor olurum. Ama bu son üç seferdir pilavım lapa oluyor ve bu beni fazlasıyla üzüyor. Sanırım gereken özeni gösteremedim.

Bugün işlerimi erken bitirdim ve pilavıma hak ettiği değeri vermeye karar verdim bakalım bu sefer tane tane olacakmı. Malzemelerini hazırladım ve tek muhatabım tencerem, pirincim ve kaşığım. Şehriyesinin kısık ateşte sabırla kavurulmasini bekledim. Yıkanmış pirinci üzerine ilave ettim ve yavaş yavaş kavurdum. Tüm dikkatimi pilava odaklamış durumdayım.

Kavruldukca yapışan pirinçler birbirine sıkı sıkı tututunan insanlar gibi değiller mi. Bu beni bir ara duygulandırdı, düşüncelere daldım. İnsanlar pirinç pilavı olsaydı? Bu kadar yaşanan acılar ile birbirine daha çok bağlanıp, aslında sonunda tane tane lezzetli bir pilav olabilirdik. Şimdi suyunu ilave ettim bakalım bu sefer nasıl olacak. Umarım emeğimin karşılığını tane tane lezzetli bir pilav ile alırım. 

Sevgi neydi, sevgi emekti ben şuan tane tane pilava benzetirim bir başkası belki başka birşeye. Aslında emek ve sevgi ile yeşeren herşeye benziyordu. Ve hepimiz herşeyin en iyisini hak ediyoruz.

Bizi de demlenmeye bırakan hayat; umarım garnitür, nohut, ketçap atıp suyumu bulandırmaz, tane tane güzellikleri sunar önümüze. Hepimizin istediği bir avuç huzur. Her evde pişen pilav.  Banada bir tabak daha..

İlham perisi yazıyorr..