Kuş misali

 Kuş misali..

 Bazı günler yalnız ve çok yaralı hissediyorum. Bir kuş gibiyim gökten süzülerek yeryüzüne iniyorum sanki, ama yeryüzüne yaklaştıkça heyecanlı suratım düşüyor. Hem sevmedim, ben geri dönmek istiyorum.. desemde, yola çıktık bir kere. Şimdi bir u dönüşü yaparım hallederim diyorum ama köşe başı burası toslarsam, hayatım biter.

Ne pis oldu bu şehir, gökten süzülerek inişimin, devamında yine herşey aynı diye diye söylenerek çıkıyorum..

Gelmem bi daha..

Ağlasam.. sesimi duyar mısınız mısralarım da, dokunabilir misiniz göz yaşlarıma ellerinizle. Bilmezdim şarkıların bu kadar güzel, kelimelerinse kifayetsiz olduğunu .. diye devam ediyor Orhan Veli.

Ne kadar içten ne kadar da etkili sözleri olan bir şiir, üzerinden uzun zaman geçmesine rağmen hala okuyanlar kendini buluyor şu dört mısrada. Çok isterdim ben 1940'lı yıllar da yaşamayı. Aşırı cool değiller mi ? Erkekler ayrı, kadınlar ayrı hem herkes çok şık giyiniyor, hemde çok kibar. 

Betüş peri teknolojinin gelişmesi dahil hiçbir güç şimdiki zamanı çekici kılmıyor. Rica ediyorum zamanı geriye alırmısın, ben kendimi bu çağa ait hissetmiyorum. 

Şimdi burdayım, sonra da orda olsaydım kuş misali..

İlham periniz ...